VIII

Ik vergeet de teugels waaraan ik ooit moest
wennen, en laat alle angst nu achterwege.
Die moest ik kennen omdat ze altijd de
weg naar het doel voor me verzwegen.

Ook onze ziel heeft vele vleugels.

Mijn zwart kent vele schakeringen, heus.
Overblijfselen mag je laten waar ze liggen,
maar vergeet hun wezen niet. Laat je nog
van je horen als je verloren bent gelopen?