VII
Veulens zijn dieren die simpel herbeginnen.
Wie weinig onthouden kan vindt steeds iets
nieuws, want zonder wonden leeft niets.
Krakend helder is het zwijgen, het zwijgen
over de ballingschap van het draven, van
de opgang van de wil. Van de neerkomst.
Ach, mein Körper, mein Kopf. Laat me hier
zoals ik rest. Van alle laatste rustplaatsen
bevalt deze hier me toch het best.